PRZECZYTANE, polecane
Noel Botham, Valentino. Pierwszy amant kina
Książka, która można przeczytać jednym tchem. Szczególnie polecam tym, którzy pasjonują się przedwojennym kinem niemym. Valentino, to sztandarowa postać tego okresu. Autor poświęcił 25 lat, by zebrać jak najwięcej informacji na jego temat, przeprowadził też szereg rozmów. Dzięki jego staraniom powstała świetna książka. Poznajemy początki kariery wielkiego amanta filmowego, dowiadujemy się rzeczy , które sam chciał za wszelką cenę ukryć przed swoimi fankami. Był bożyszczem kobiet, ale jego życie prywatne nie było sielanką, miał za sobą dwa nieudane małżeństwa i związek z jedną z najbardziej charyzmatycznych aktorek tamtych czasów, Polą Negri. Poznając historię jego życia, zanurzamy się coraz bardziej w świat, który już nigdy nie powróci. Niemal czujemy klimat tamtych lat.
Zabrałam tą książkę na plener malarski do Czarnego Dunajca z myślą,że będę miała lekturę na dziesięć dni. Myliłam się, po dwóch dniach była przeczytana od deski do deski. Nie mogłam się od niej oderwać, nawet wtedy, gdy było coś ważnego do zrobienia. Gorąco polecam ! Na zachętę fragment :
” Wyjście po skończonym seansie też nie okazało się prosta sprawa. Na zewnątrz wciąż czekały tysiące kobiet, a każda z nich żarliwie pragnęła choć raz dotknąć ubóstwianego idola. Ullman, po raz drugi w ciągu kilku dni poważnie obawiając się o zdrowie Valentina, szepnął w jego stronę “za mną”, a Rudi w lot zrozumiał jego zamysł. Objął Ullmana za ramiona , a ten ruszył nagle do przodu, pochylając głowę jak taran, kierując się w stronę czekającego auta. Gdy biegli, Rudolf znowu słyszał trzask guzików odrywanych od płaszcza, czuł jak czyjeś ręce sięgają po chusteczkę,a inne ściągają mu kapelusz z głowy, a nawet wyrywają spinki od mankietów koszuli. Silnik samochodu był juz uruchomiony, gdy dobiegli do auta i zatrzasnęli za sobą drzwi, prowizorycznie odcinając się od histerycznych, pełnych udręki krzyków przedstawicielek płci pięknej, będących tak blisko, a jednocześnie na dystans.
Gdy byli już w miarę bezpieczni, Rudi odwrócił się do Ullmana.
- Udało nam się – uśmiechnął się z wyraźną ulgą.
- Tylko szczęśliwym trafem-odparł menadżer, ścierając pot z czoła. – Sądzisz, że kiedykolwiek przyzwyczaisz się do tego?
-Nie- stwierdził z naciskiem Valentino. – I z chęcią uniknąłbym, jeśli tylko się da, kolejnych tego typu ćwiczeń.
Kiedy limuzyna ruszyła w asyście policji, ku ich przerażeniu jedna z kobiet wyskoczyła z tłumu i wskoczyła na stopień auta. Równie szybko została ściągnięta przez ludzką ciżbę i upadła na nawierzchnię jezdni z przejmującym łomotem, który dał się wyraźnie słyszeć mimo wrzasków.
-Hamuj , na Boga, hamuj ! – gwiazdor wrzasną na szofera. Było jednak za późno, kobieta zniknęła już w ludzkiej masie i trudno było stwierdzić, czy jej obrażenia miały poważny charakter.Po powrocie do domu, Valentino nalegał, by natychmiast zadzwonić na posterunek policji“.
Nawiązując do poprzedniego wpisu, kolejna książka poświęcona jest wspomnianej już Poli Negri, a właściwie Apolonii Chałupiec. Z pochodzenia Polki, urodzonej w Lipnie, 3 stycznia 1897 roku. Zrobiła oszałamiającą karierę w Stanach Zjednoczonych. Związana była z Charlie Chaplinem oraz Rudolfem Valentino, z którym miała wziąć ślub. Niestety aktor zmarł nagle i do małżeństwa nie doszło. Pola świadoma była swojej kobiecości i urody. Jej atutem były oczy, eksponowane dodatkowym makijażem, dopasowanym specjalnie dla niej. Charakterystyczne są ujęcia jej spojrzenia na zdjęciach i w kadrach filmowych. Książkę dosyć dobrze się czyta, zawiera wiele interesujących informacji. To dobrze napisana biografia, która przybliża nam tą niesamowitą kobietę. Jak poprzednio zachęcam do przeczytania krótkiego fragmentu książki:
“Specjaliści od reklamy robili jak najwięcej szumu wokół nowej gwiazdy. Wpadli na pomysł doprowadzenia do konfliktu między Gloria Swanson, a Polą Negri. Rozdmuchiwali go do niepomiernych rozmiarów. Organizowali afery, z których najsłynniejsza stała się ta “kocia”. Gloria uwielbiała koty. pola od dzieciństwa nie znosiła tych inteligentnych, tajemniczych stworzeń. Lubiła psy. Natomiast kota, co to przebiegnie drogę, uważała za zły znak. Była przesądna. Wpuszczano więc koty do garderoby Poli, pozorując, ze uczyniła to Gloria“.
Kolejna książka nawiązująca do mojego ulubionego okresu historycznego. Tym razem o Helenie Rubinstein, Polce żydowskiego pochodzenia. Książkę przeczytałam jednym tchem, teraz patrzę na założycielkę słynnej marki zupełnie inaczej. Po pierwsze staje się nam bliższa, widzimy piękną i mądrą kobieta, który musiała zmagać się z przeciwnościami losu, by osiągnąć sukces. Helena była kobietą wytrwale dążącą do celu, pracowitą, energiczną i piekielnie mądrą. Czytając tą książkę dowiadujemy się wielu ciekawostek ze świata urody min.: kto i kiedy wymyślił tusz do rzęs i inne rzeczy, z których korzystamy do dziś. Nie ulega wątpliwości,że Helena zrewolucjonizowała rynek produktów kosmetycznych. Miała również ogromny wkład w rozwój marketingu, czy wypromowanie Coco Chanel i Christiana Diora. Książka jest bardzo dobrze napisana, czyta się ją szybko, wciąga, nie męczy. Na zakończenie fragment:
“Nieprawdopodobny awans Heleny Rubinstein w Australii tłumaczy się też jej wyczuciem timingu, co w interesach, jak i w miłości, jest podstawowym warunkiem osiągnięcia sukcesu. Znalazła się w odpowiednim miejscu, w odpowiedniej chwili, w kraju, w którym kobiety zaczynają wyzwalać się z narzuconych gorsetów. W Londynie, Paryżu, Nowym Jorku powtórzy się ten sam scenariusz. Za każdym razem jej wskazania w kwestii urody towarzyszą zmianie sytuacji kobiet. Nie ma nic niemoralnego w tym, że kobiety chcą być piękne, a zresztą prawa polityczne, praca, niezależność finansowa idą w parze z dbaniem o wygląd. Ten ostatni punkt często jet nawet aktem oporu. Helena dobrze to zrozumiała: aby odnieść sukces w życiu, nowoczesna kobieta powinna mieć głowę równie piękną, co mądrą. Na razie głębiej się nad tym nie zastanawia. Przede wszystkim chce zarobić pieniądze, i to szybko”.
